Wala akong green thumb pero join pa din ako sa Save the La Mesa Watershed Project ng company. Aba, once in a lifetime lang ito, na feeling ko magagawa ako ng difference (bukod pa sa project ito ng ABS-CBN Foundation, kapamilya!). Kahit hindi ko sigurado kung tutubo ung puno na itatanim ko, hindi naman halata dahil madami kaming nagtatanim. Hehe!
Maaga akong gumising, nag-ayos at umalis. Medyo masama na ang pakiramdam ko pero deadma lang. Nasa office na ko ng 6:45 dahil mabilis naman ang byahe, nag-emote-emote muna at naghintay ng mga kasama. 6 na bus kami, ang dami! Past 8 na ng umalis sa RCBC at wala pang 1 hour ang byahe. Pero kapag minamalas nga naman, umulan pa! Habang tinatahak ang daan papunta sa kung saang part ng ecopark, nakapayong ang madami, kasama na ako. Tumitingin-tingin sa magubat at mabulaklak na paligid. Madaming amenities like swimming pool, wall climbing, boating, fishing at kung anu-ano pa, pero the place itself, magpo-provide na ng magandang view para sa nature tripping. Parang wala ka sa city, 'yan lang ang masasabi ko. Nasira ang schedule dahil sa ulan at sa miscommunication na din dahil nag-sign up kami sa gusto naming activity pero pagdating dun, per bus na daw 'yung activities. Siyempre nasa weeding activities ang bus namin pero nagmaganda pa din kami, sa nursery activities kami nag-sign up kaya dapat dun kami. Ayun, naghanap na lang kami ng ibang kasama na ang ending ay sumilong sa isang pavilion at naghintay ng announcement. Mga 30 minutes after, in-announce na magti-tree planting na. Sugod kahit naulan, tree planting and picture taking combined!
Nag-early lunch habang unti-unting tumitila ang ulan. Free time na! Boating ang una naming pinag-trip-an. Nakaligtas ako sa pagsasagwan, kaya taga-utos na lang ako. Sobrang kwela kami, parang mga praning. Lalo na noong simulang pakainin ang mga pato ng baon naming Cheetos (sosyal!), maya-maya sinusugod na kami ng isang flock of ducks. Panic! Napagod na kami after, konting picture, kainan at tambay na lang. 2 PM ng umalis sa ecopark.
Ilang minutes lang ang hinintay ko, nasundo na din ako ni Irvin. By this time, nagchi-chill na ko pero siyempre, kumain pa muna kami sa North Park Macapagal at dumaan pa ng SM. Nu'ng makauwi ako ng past 6 at nag-take ng temperature, 39.4 na ang lagnat ko. My goolay! Nagpunas na ako, uminom ng gamot at nagpahinga. Salamat sa aking Mi Amore, inalagaan nya ko. Siguro mahal na nya ko :P
Maaga akong nagising dahil sa malakas na boses ng Tatay ko na hindi man lang isinaalang-alang na may anak siyang maysakit at may manugang siyang napuyat sa pag-aalaga sa anak nyang masakit (pero okey lang iyon, ang mahalaga, nabawasan ang toyo nya wahehe!). Maya-maya, tumawag si Ate at nagpaliwanag sa masamang balitang nakarating kay Tatay. Ang sagot ng Ate ko: juice ko, sarap-sarap ng buhay dito 'noh?! Tuluyan ng nawala ang toyo ng Tatay ko at buong araw ng nagpapa-cute.
Ako, nagpahinga pa din. Bawal magkasakit dahil closing.
0 comments:
Post a Comment